Πέμπτη 28 Αυγούστου 2008

Yes Boss..

Το καλό με την μουσική είναι οτι μπορει να παραμερίσει τις υπολοιπες αισθήσεις, να τις κλείσει για λίγο στο υπνοδωμάτιο τους, να σε παρει απο το χέρι και να ταξιδέψετε μαζοι, σε τόπους μαγικούς. Ακουω το Hess is more - yes boss για πολλοστή φορά, σκέφτομαι τα κόκκινα χείλη της τραγουδίστριας και ξαφνικά βρίσκομαι σε ένα beach bar με όμορφη παρέα, η θάλασσα ακούγεται σεξουαλικά ταραγμένη και αγκαλιασμενα κορμια στην παραλία φωτίζονται αμυδρά απο την σελήνη. Οι υπόλοιπες αισθήσεις χτυπουν με μανία την πόρτα για να βγουν εξω και να συνεχισουν την αδιακοπτη εργασια τους, αλλα η μελωδία δεν τις αφήνει, διατηρει το μυαλό στα μερη που θέλει με την παρέα που θελει και του ψυθυρίζει yes boss...


Δευτέρα 18 Αυγούστου 2008

ΤοιχοΔιώκτες των Ονείρων

Ένα τοίχος απλωθηκε ξαφνικά μου. Όχι ήταν εκει, ηταν είναι και θα είναι για πολυ καιρό. Το μυαλό μου ταξίδευε απλως, στις παραλίες τις προσφατης λήθης, παρέα με το αυγουστιατικο φεγγαρι και τον γαληνιο ήχο του κύματος. Ξεχάστηκε με αυτες τις σκεψεις, χαμογέλασε απο ικανοποίηση, αλλα σκονταψε πανω στον ανυπερβλήτο τοιχο της ασχημιας και της απομονωσης. Η ανάγκη για βελτίωση της καθημερινής μας ζωης είναι κατι παραπανω απο επιτακτικη. Ενας ένας θα συντριβεται στους υψωμένους τοιχους και η οσμη των σκουπιδιων θα τον βυθιζει περισσοτερο στον εφιάλτη του. Το αντίδοτο, μια εικόνα πρασίνου, ένα χαμόγελο, μια ελπίδα βρισκονται μακρυά, αλλά προσμονουν την ζεστασιά μας να τα φέρουμε κοντά μας.
Ωραίες οι διακοπές δεν λέω, αλλά να περιμένεις έναν ολόκληρο χρονο μιζέριας για λίγες μέρες ξεκούρασης μου την δίνει στα νέυρα. Πάω να συνεχίσω να κοιτάω επιμονα τον απέναντι τοιχο μπας και ντραπει και αποχωρήσει ευγενικά.