Κυριακή 25 Οκτωβρίου 2009

Not Just an Another Sunday Morning



01. I got you on tape - Somersault
02. Travis - Re - offender
03. Noir Desir - Le vent nous portera
04. Morrissey - Interlude
05. Garry Jules - Mad world
06. Eddie veder - Rise
07. Joy Division - Decades
08. Madrugada - Vocal
09. Arcade Fire - Intervention
10. Nick cave - The weeping song
11. James - pleased to meet you
12. Poni Hoax - images of sigrid
13. David Bowie - Port of Amsterdam
14. Trypes - Giorti
15. Jaxques Brel - Le port d'Amsterdam
16. Sigur ros - saeglopur

(Αποθήκευση)


Ένα κυριακάτικο πρωινό του Φθινοπώρου είναι ιδιαίτερο και χρειάζεται την ξεχωριστή μουσική επένδυση. Λατρεύω να ξυπνάω κάθε Κυριακή νωρίς το πρωί, να απολαμβάνω την ημέρα, δίχως σκοτούρες, δίχως εργασιακά τρεχάματα, να μπορώ ελεύθερος να απολαύσω οτιδήποτε μου δίνει ευχαρίστηση. Και οι ξεχωριστές μουσικές μου δίνουν ευχαρίστηση πολύ.
Το μενού είναι λιτό:
  • Μια κούπα καφέ Ελληνικό ( και μια τζούρα απο οσμή φρεσκοαλεσμένου καφέ να μοσχοβολήσει το σπίτι)
  • Πότισμα των φυτών και μια μικρή συνομιλία μαζί τους
  • Μια Εφημερίδα (Καθημερινή ή Ελευθεροτυπία, οι υπόλοιπες έχουν απολέσει την ποιότητα τους εδώ και καιρό)
  • Μια γρήγορη ματιά στα ειδησεογραφικά sites ( την εφημερίδα μπορούμε και να την παρακάμψουμε)
  • Ένα λογοτεχνικό βιβλίο ή ξεφύλλισμα ενός taschen
  • Και φυσικά μπόλικη μουσική!!!

Το τραγούδι που ακούμε είναι το she's in Parties των Bauhaus, ξέχασα να το βάλω στην συλλογή και για αυτό θα παίξει το ρόλο του οικοδεσπότη σε αυτή την ανάρτηση.
H Φωτό είναι τραβηγμένη απο εμένα, το μέρος είναι μια μεγάλη λίμνη στο Ρότερνταμ, όπου μπορεις να κάνεις ποδήλατο σε ένα υπέροχο φυσικό τοπίο για ώρα πολλή, μη θέλοντας να φύγεις απο εκεί παρά το τσουχτερό κρύο. Κάντε και εσείς μια βόλτα γύρω απο την λίμνη με το e-ποδηλατο του google map

Δευτέρα 19 Οκτωβρίου 2009

Κώστας Καρυωτάκης - Ανδρείκελα



Μουσική: Υπόγεια Ρεύματα
Στίχοι: Κώστας Καρυωτάκης (1927)

Σα να μην ήρθαμε ποτέ σ' αυτήν εδώ τη γη, Σα να μένουμε ακόμη στην ανυπαρξία. Σκοτάδι γύρω δίχως μια μαρμαρυγή. Ανθρωποι στων άλλων μόνο τη φαντασία. Από χαρτί πλασμένα κι από δισταγμό, Ανδρείκελα, στης Μοίρας τα τυφλά δυο χέρια, Χορεύουμε, δεχόμαστε τον εμπαιγμό, Άτονα κοιτώντας, παθητικά, τ' αστέρια. Μακρινή χώρα είναι για μας κάθε χαρά, Η ελπίδα κι η νεότης έννοια αφηρημένη. Αλλος δεν ξέρει ότι βρισκόμαστε, παρά Όποιος πατάει πάνω μας καθώς διαβαίνει. Πέρασαν τόσα χρόνια, πέρασε ο καιρός.
Ω! κι αν δεν ήταν η βαθιά λύπη στο σώμα, Ω! κι αν δεν ήταν στην ψυχή ο πραγματικός Πόνος μας, να λέει ότι υπάρχουμε ακόμα...

Με το συγκεκριμένο τραγούδι από την πρώτη στιγμή που συναντηθήκαμε, δεθήκαμε, έφηβος εγώ τότε στην καρδιά και στην ηλικία. Μα σήμερα που διαπίστωσα ότι οι στίχοι του προέρχονται απο την μαγική γραφή του Καρυωτάκη, συγκλονίστηκα. Αγαπώ την ζωή για αυτό ακριβώς τον λόγο, ότι κάθε μέρα θα ανακαλύψω κάτι που θα με ταρακουνήσει απο την θέση την μικρή που κατέχω σε τούτο τον γαλαξία και το μεγαλείο αυτής της ανακάλυψης θα μου δώσει δύναμη για να πορευτώ.



Στίχοι δύσκολοι, πεσιμιστικοί, που στοχεύουν τα πιο ευαίσθητα σημεία μας. Ίσως για αυτό και αποφεύγω την Ελληνική μουσική, προσπαθώ να δραπετεύσω απο τις σκέψεις τις σκοτεινές και τα συναισθήματα τα μελαγχολικά που με ταλανίζουν καθώς οι στίχοι εισέρχονται στο βαθύτερο μου είναι. Μα τα λόγια αυτά των ποιητών πρέπει να τα διυλίζουμε στην καρδιά μας, να κρατάμε την θετική τους υφή, ότι τα πράγματα πολλές φορές μπορεί να μην είναι εύκολα αλλά καθώς πετάξουμε με το αερόστατο που κατοικοεδρεύουν αυτά τα μεγάλα λόγια των ποιητών όλα σιγά σιγά θα μας φανούν μικρά και καθώς θα διασχίσουμε τα σύννεφα, οι πρώτες ηλιαχτίδες αισιοδοξίας θα διώξουν απο πάνω μας την γλυκιά μελαγχολία.

ΥΓ: Νοιώθω τόσο μικρός μπροστά στο έργο των απανταχού καλλιτεχνών, είτε αυτοί λέγονται Ζωγράφοι, ποιητές, είτε μουσικοί και συγγραφείς. Νοιώθω όμως και τόσο τυχερος που μπορώ να με συντροφεύουν ανά πάσα στιγμή.

Καλή Εβδομάδα.

Πέμπτη 15 Οκτωβρίου 2009

Το Πράσινο Πλύσιμο του εγκεφάλου μας


Τον τελευταίο καιρό οι όροι "Πράσινη Ανάπτυξη" "Πράσινα Έργα" "Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας" "Οικοτουρισμός" και διάφοροι άλλοι παρεμφερείς, φτάνουν συνεχώς στα αυτιά μας σαν το μάννα εξ ουρανού. Αυτά είναι τα κλειδιά της σωτηρίας μας, χωρίς πολλές πολλές εξηγήσεις θεωρούν ότι αυτή είναι η λύση για όλα μας τα προβλήματα. Ωραιοποιημένες εκφράσεις και οι τρεις με το περιβάλλον σαν δεσπόζουσα κούκλα στην βιτρίνα της μπουτίκ της οικονομίας να σε καλωσορίζει.
Κάπου όμως πρέπει να υπάρχει κάτι σάπιο, δεν μπορεί να είναι όλα τόσο καλά, να ξύπνησαν μια μέρα οι απανταχού γιάπις της υφηλίου και να είπαν "We have to save this planet". Ο όρος Πράσινη ανάπτυξη δεν μου κάθεται καθόλου καλά. Πως γίνεται μια ανθρώπινη ανάπτυξη να θεωρείται πράσινη / οικολογική? Πως μπορεί το ανθρώπινο είδος να αναπτυχθεί χωρίς να δημιουργήσει πρόβλημα στο γύρω οικοσύστημα? Θα μου πεις οτι ναι μεν ανάπτυξη αλλά με φιλικότερους όρους για το περιβάλλον. Θεωρητικά θα προσπαθήσουμε να αναπτυχθούμε σαν κοινωνία με το λιγότερο δυνατόν κόστος για το περιβάλλον. Πρακτικά απο εκεί που μπαζώναμε πέντε παραπόταμους, τώρα θα μπαζώσουμε 3 και τους άλλους δύο θα τους κάνουμε θεματικά πάρκα με καφετέριες για να έρχεται ο γονιός και να καταναλώνει κοντά στην φύση.
Δυστυχώς δεν εμπιστεύομαι κανέναν άνθρωπο που έχει σαν σημαία του την λέξη ανάπτυξη, διότι ανάπτυξη σημαίνει προώθηση των επιθυμιών σου εις βάρους των άλλων. Γιατί να έχουμε σαν σημαία μας την ανάπτυξη? Γιατί να μην μπορούμε να ξαποστάσουμε μια στιγμή και να σκεφτούμε, τι είναι αυτό που μας λείπει, η ποσότητα ή η ποιότητα? Τι είναι αυτό που θα σε κάνει πραγματικά πιο χαρούμενο, η αγορά ενός νέου μοντέλου αυτοκινήτου ή η καθημερινή άμεση επαφή με την φύση?
Οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειας είναι η σημαία της πράσινης ανάπτυξης. Όλα καλά μέχρι εδώ, Στην πράξη όμως η δημιουργία ενός αιολικού πάρκου σε κάθε βουνοκορφή θα ήταν καταστροφική και για το οικοσύστημα, με την εκεί ανθρώπινη παρουσία ακόμη και στα πιο δύσβατα μέρη, αλλά και αισθητική καταστροφή βλέποντας σε ένα φυσικό τοπίο να έχουν φυτευτεί δεκάδες μεταλλικοί γίγαντες.
Ο Αγροτουρισμός ακούγεται εδώ και χρόνια σαν η σωτηρία της Ελληνικής υπαίθρου. Στην πράξη όμως τι θα ισχύσει? Θα αναπτυχθούν προσεχτικά ορισμένες ξενοδοχειακές μονάδες, σεβόμενες το ιδιαίτερο του συγκεκριμένου τόπου ή θα γίνει μια άναρχη ανάπτυξη, όπου οι αγρότες θα μεταλλαχθούν σε καιροσκόπους επιχειρηματίες, the Greek way δηλαδή, συνταγή Σαντορίνη.
Η νέα κυβέρνηση, η οποία πιστεύει πολύ στην πράσινη ανάπτυξη, και εύχομαι να πετύχει τους αγνούς σκοπούς της (όχι όμως και τους μουλωχτούς). Πρόσφατα διεμήνυσε ότι η Ηλεία θα αναπτυχθεί με το πράσινο μοντέλο. Τι πάει να πει αυτό? Ότι ήταν δάσος θα ξαναγίνει δάσος? Ο Καϊάφας θα αναγεννηθεί? ή μήπως θα δημιουργήσουμε ορισμένους πράσινους τουριστικούς προορισμούς με πρωτο και καλύτερο την αρχάια Ολυμπία και θα θησαυρίσουμε?
Στη Στοκχόμλη διάβαζα επειδή έχουν τεράστιο πρόβλημα υπερπλυθησμού κουνελιών τα οποία καταστρέφουν τα πάρκα, αποφάσισαν να προσλάβουν ειδικούς κυνηγούς όπου θα σκοτώνουν τα άμοιρα ζωάκια και θα τα στέλνουν στον κλίβανο για βιο-ντίζελ! Εδώ έχουμε να κάνουμε με πράσινο παραλογισμό καταγγέλουν οι οικολόγοι και εγώ μαζί τους. Κατανοωντας το πρόβλημα για ένα αστικό τοπίο όπου το κυριαρχο είδος είναι ο άνθρωπος, με κάποιο τρόπο πρέπει να συρρικνωθεί ο πληθυσμός των συμπαθέστατων τετράποδων, αλλά υπάρχει ο φόβος, το "κοινωνικό" έργο να μεταλλαχθεί σε κερδοφόρα μπίζνα, συρρικνώνοντας τον αριθμό των ζώων! Σαν Σουηδός πολίτης θα φοβόμουν ειλικρινά την τύχη του κατοικιδιού μου μήπως το απαγάγουν!
Για όλα αυτά τα μέτρα δεν διαφωνώ, με βρίσκουν σύμφωνο, (εξαιρώντας αυτό με τα κουνέλια) σαφέστατα προτιμητέα απο τα εργοστάσια λιγνίτη & λιθάνθρακα, τα ξενοδοχεία - γήπεδα γκολφ και τα πάρκα που έγιναν πάρκινγκ. Απλώς εύχομαι στο νου όλων μας όταν μιλάμε για πράσινη ανάπτυξη να τονίζουμε την λέξη πράσινη και όχι την λέξη Ανάπτυξη, να μην μπερδεύουμε δηλαδή την έννοια της οικολογίας με αυτήν της οικονομίας.

To τραγούδι που ακολουθά την συγκεκριμένη ανάρτηση είναι το All I Want, του κυρίου Younger Brother. Οι πρώτοι στίχοι "Would you define the world paranoiac?, Would you define it in more detail?" ταιριάζουν σε αυτά που ακούμε και συναντάμε σε καθημερινή βάση...!